Saturday, July 10, 2010

അനുയാത്ര...

ചരിത്രങ്ങള്‍ പറഞ്ഞത് ലക്ഷ്യങ്ങളെ

കുറിച്ച് മാത്രം..

വഴികള്‍ എല്ലാം ദുര്‍ഘടങ്ങള്‍

എങ്കിലും ലക്‌ഷ്യം പ്രധാനം

ഞാനും അനുയാത്രയില്‍ ആയിരുന്നു

ലക്‌ഷ്യം തേടിയായി യാത്ര...

പ്രാണന്‍ കൈയില്‍ നിന്ന് വഴുതി പോകുന്നത്

അറിയാതെ ആ യാത്ര ..................

ചിതയില്‍ ആണ് ഞാന്‍ .....

വെറും ഉണക്ക കമ്പുകള്‍ തീര്‍ത്ത പട്ടട....

സുഗന്ധം പകരാന്‍ ഞാന്‍ ഒന്നും ചെയ്തില്ല...............

ദുര്‍ഗന്ധതിണോ ആവോളം ............

പൊട്ടാത്ത എന്റെ നെഞ്ചിന്‍ കൂട് തീയിലെക്കിടാന്‍

എന്തിനു നീര്‍കുടം പൊട്ടിക്കാന്‍ പോലും ......

Tuesday, July 6, 2010

അടയാളവാക്യം

അടയാളം അത്യാവശ്യമാണ്......
അല്ലെങ്കില്‍ മറവികള്‍
സ്വോഭാവികം.
മോതിരവും ചൂടാരതനവും ഒക്കെ
അടയാളങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു...
.........................................................
ഞാന്‍ എന്താണ് കരുതിവയ്ക്കേണ്ടത് .....
നിന്റെ ഓര്‍മയില്‍ വെളിച്ചം വിതറാന്‍
ഏതു അടയാളം ....
ഏതു വാക്യം..
...............................................................

അഭിമാന പൂരിതം

ഒരു വാക്കിന്
ഒരു കൈതണ്ട്
ഒരു നോക്കിനോ
കാലം വിദൂരമല്ല
അഭിമാനിക്കാം
മാറ്റങ്ങള്‍ക്
വേഗത വളരെ കൂടുതലാണ്..
സാക്ഷരത അടുകളയില്‍ ഉറികെട്ടി ആടുന്നു.
മതേതരത്വം ഏതു പാണന്റെ ഉടുക്കിലാണോ..
വിപ്ലവം വളര്‍ന്നു മാനം മുട്ടി...
അഹിംസ സൃഷ്ടാവിനെ കൊന്നതോടെ
അപ്രാപ്യമായി..........
എന്തിനായിരുന്നു സ്വാതന്ത്ര്യം ...
മതിലുകള്‍ ..ഉള്ളത് നല്ലതാണു...
പറന്നു വീഴുന്ന കൈതണ്ടുകളെ ......
കോടാലിപിടികളെ.... ഒക്കെ
മറച്ചു വയ്ക്കാം................
സരസനാകുന്നതും കൊള്ളാം ....
സരസത ആരുടെയെന്കെങ്കിലും....
പുകയുന്ന യുവത്വത്തിനു...
ചോരമണം കൊടുക്കാം......
ആര് ആരെയാണ് സംരക്ഷിക്കേണ്ടത് .......
ഭാഗം പിടിച്ചു നിഴല്‍ പോലും മാറി നില്‍ക്കുമ്പോള്‍.... .......
നാവനക്കണ്ട........
പോളിത്തീന്‍ സഞ്ചിയില്‍ നാവും തൂക്കി പോകുന്ന ..
സഹോദരിമാരെ .....
കാണാന്‍ വയ്യ....
ഉമ്മറപ്പടിയില്‍ മകനെ കാത്തിരിക്കുന്ന അമ്മയെയും കാണാന്‍ വയ്യ.......