പനിത്തിറ 

ഉപ്പില്ലാത്ത കഞ്ഞിയിലിത്തിരി 

ഉപ്പു ചേർത്ത് ഊതിക്കുടിക്കവേ 

ഓരത്തിരുന്നു പനി ചിരിക്കുന്നു 

ഇന്ന് നീയെന്റെ അടിമ യെന്നോതുന്നു 

നാവിലാകെ ചെന്ന്യായ കയ്പുകൾ 

കണ്ണിലുഷ്ണത്തിൻ പർണ ശാലകൾ 

നെഞ്ചിനുള്ളിൽ ദ്രുത താള ചുവടുകൾ 

സമയ സൂചിക തെറ്റി ഓടിക്കുന്നു 

കൂപ്പു കുത്തിയ ചേറിലെ തണ്ടുപോൽ 

വാടി വീണു സ്വയം കരയുമ്പോഴും  

ഓരത്തിരുന്നു പനി ചിരിക്കുന്നു 

എന്നേകാന്ത  വാസത്തെ പുഛത്തിലൊതുക്കുന്നു