ഭാരം പേറുന്നവര്‍

എനിക്ക് ഞാന്‍ തന്നെയാണ് ഭാരം
നിനക്കോ.........
പറയാനാവാത്ത സത്യങ്ങള്‍ക് മുന്നില്‍
ചിരിച്ചു കാട്ടരുത്..................
കുന്നു കയറി പോകുന്ന ഭാരമായിരുന്നു എന്റെതെന്നും
എവിടെയും ഇടത്താവളങ്ങള്‍ കണ്ടെത്താന്‍ പറ്റിയില്ല
തലയിലെ ഭാരവും പതറുന്ന കാലുകളും
ബാക്കിയുള്ള ഉടലിനെ വല്ലാണ്ട് ആടി ഉലച്ചിരുന്നു.....
പോകുന്ന വഴിയിലെല്ലാം എന്നെ കാത്തിര്ക്കുന്ന.. ചുമടുകള്‍ മാത്രം.
അവയ്ക്കുമാത്രമായിരുന്നു എന്നും എന്നോട് സ്നേഹവും.....
ഏതോ വാശി പോലെ ഓരോ ചുമടുകളും എറ്റി തന്നവര്‍
പിന്തിരിയുംപോഴും.................
ഞാന്‍ വല്ലാതെ കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...............
കയടത്തിന്റെ സങ്കീര്‍ണതയില്‍ .............. എനിക്ക് എന്നെ മറക്കേണ്ടി വന്നു.........
ചുമടുകല്‍കൊപ്പം
എന്റെ ബോധത്തെ കുറിച്ചുള്ള അവബോധവും
ആരോ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു......................................
ആരുടെയൊക്കെയോ തെറ്റുകള്‍ ചുമക്കാനും ഞാന്‍ വേണ്ടിവന്നു.
ബൌധികതലത്തില്‍ നിന്ന് കൊണ്ട് ബുദ്ധിയില്ലാതെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുക....
ഞാന്‍ എങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നത്.................
അത് മാത്രം ആര്‍കും അറിയണ്ട.................
ഇടയ്കെവിടെയോ അവരുടെ ചുമടുകള്‍ ഏല്പിക്കണം .അത്രമാത്രം....
അവരുടെ ന്യായങ്ങള്‍ പലതും എനിക്ക് അന്യായങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു......
എന്നിട്ടും..............
എല്ലാവരും മടങ്ങി പോകുന്നു...............പക്ഷെ.............
എല്ലാ ചുമടുകളും കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞു ആ കയറ്റത്തിന്റെ അങ്ങേ ചില്ലയില്‍
ഞാന്‍ ഒരു ഭാരമായി ആടുമ്പോള്‍ ..............
എന്റെ ഭാരത്തെ ഇറക്കി......... താഴെ എത്തിക്കുവാന്‍..................
ആരുണ്ടാകും.............
ഭാരങ്ങള്‍ അവസാനിക്കുന്നില്ല...............
ആരും ഇത് അറിയാതെ ഇരിക്കട്ടെ ..................