ജീവിതം
ആരോട് ചൊല്ലുവാന്‍
നെഞ്ചിന്റെ കുറുകല്‍
മേഘങ്ങളില്ലാത്ത ആകാശമകവേ
നിസന്ഗതയോടെ മരവിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു
പച്ചപ്പില്ലത്തൊരു തരുവിലെവിടെയോ
തത്തകിളികള്‍ വെറുതെ കരയുന്നു
കാറ്റിന്റെ മര്‍മരം കേട്ടോടിയെതുംപോള്‍
പൊടി കാറ്റെന്റെ കാഴ്ച്ചയെ മറയ്ക്കുന്നു
ചൂടാല്‍ പൊതിയുന്നു
അകലെയെവിടെയോ എന്‍ പ്രാണന്‍ വിതുമ്പുന്നു
അരികില്‍ എത്താതെ ഞാന്‍ മൂകമുരുകുന്നു
നിന്നെ തലോടനായി വിരല്‍ തുമ്പു നീളുമ്പോള്‍
ഉള്ളിലെ ശൂന്യത അലറിമരിക്കുന്നു....
ഇതോ ജീവിതം
ഇതിനോ ജീവിതം ........
No comments:
Post a Comment