യുദ്ധമേ നിന്നോട് ....
ചോരകുരുതികളെന്‍ ചേതന തളര്‍ത്തുന്നു
ദൂരെയേതോ മുനമ്പില്‍ തെറിച്ച ചോര
ഇവിടെ എന്‍ മുഖമാകെ പടര്‍ന്നോലിക്കുന്നു
നക്ഷത്ര കുരുന്നുകളിലാകവേ
കുഞ്ഞുണ്ണിയെ കണ്ടൊരെന്‍ നെഞ്ചിലേക്ക്
തലപിളര്‍ന്ന് , കരള്‍ പിളര്‍ന്നു കുഞ്ഞുടലുകള്‍
തുറിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന കൃഷ്ണമണികള്‍
വയ്യിനി ചാവേറ് കാണുവാന്‍
ഈ രാവിനു അറുതി ആകുമ്പോള്‍
പടയൊരുക്കം നിലയ്ക്കുമായിരിക്കാം
പക്ഷെ യുദ്ധമേ
നീ ചൂഴ്ന്നെടുത്ത എന്‍ അരുമകിടാങ്ങളെ
നീ തകര്‍ത്തെറിഞ്ഞ എന്‍ ഭാവി കുരുന്നുകളെ
നീ തകര്‍ത്തെറിഞ്ഞ എന്‍ പ്രകൃതി തുരുത്തിനെ
എല്ലാം ഏതു രാവിന്
ഏതു പകലിനു തിരിചു നല്‍കാനാകും
No comments:
Post a Comment