പണയ പണ്ടം

പ്രണയമെന്നും പണയ പണ്ടമായിരുന്നു

ചൂതുപലകയിലെ പകിടയിൽ
തെന്നി നിലവിളിയിൽ കുരുങ്ങിയ
ദ്രൌപദിയുടെ മുഖമുണ്ട്
പ്രണയത്തിനു

അവളെക്കാൾ മാറ്റുരച്ച സമ്മാന
തുണ്ടിലേക്ക് പകിട യായി ഉരുണ്ടു
തകിടം മറിഞ്ഞവൾ
മാനം ചേലതുമ്പിലൂടെ
കണ്ണീർ പുഴയിലൂടെ
കശക്കി യെറിയുമ്പൊഴും
അടുത്ത പകിട തിരിയുന്ന കേട്ടു
ഭയ ചകിതയായവൾ
അവളുടെ മുഖമുണ്ട് പ്രണയത്തിനു

പതിന്നാലു കൊല്ലത്തെ യാത്രയ്ക്ക്
കർമ്മ ബന്ധങ്ങളുടെ കഥയോതി
ദീർഘ സുമന്ഗം ലിയാകാൻ
അനുഗ്രഹിച്ചപ്പോഴും
പുഞ്ചിരിയോടെ ലക്ഷ്മണനെ
യാത്രയാക്കിയ ഊർമ്മിളയുടെ
മുഖമുണ്ട് പ്രണയത്തിനു

ഉറക്കത്തിൽ മറികടന്നു
ബോധിച്ചുവട്ടിലേക്ക്
നടക്കുന്നതറിഞ്ഞിട്ടും
ഇരുട്ടിലേക്ക്‌ ഗദ്ഗദമോതുക്കിയ
യശോധരയുടെ മുഖമുണ്ട്
പ്രണയത്തിനു

ഇനിയുമേറെ നിന്നാൽ
എന്റെ മുഖമാകാം പ്രണയത്തിനു
പ്രണയമെന്നും പണയ പണ്ടമായിരുന്നു