ശൂന്യത ഏകാന്തതയുടെ അമ്മയാണ്
ജനസഞ്ചയത്തില് ഒറ്റപെട്ട
യാത്രക്കാരന്
പ്രതീക്ഷയുടെ ഊന്നുവടി നഷ്ടപെട്ട പോലെ ....
കാറ്റിനും ഒഴുക്കിനും ഒപ്പം കടലാസ് വള്ളം പോലെ
ആടിയും പൊങ്ങിയും
പിന്നെ എങ്ങോ തങ്ങിയും പോയവര്
ഇവര്ക്കെല്ലാം പ്രതീകമായി
ഞാന് ..................
ഏതോ മണലാരണ്യത്തില് ഒറ്റപെട്ട
പേ ബാധിച്ച പട്ടിയെ പോലെ
കുരച്ചും അണച്ചും ഓടിയും ..
ചലമൊഴുക്കി ഞാന് .....
skip to main |
skip to sidebar
മതിലുകള് വെറുക്കുന്ന ഭൂമിക
No comments:
Post a Comment