. 

ഇവിടെ എത്തിയതിൽ പിന്നെ പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്  ദിവസങ്ങൾക്കു വേഗം കൂടുതലാണെന്ന് ..മൊത്തത്തിൽ ഒരു സ്പീഡ് ..വെള്ളിയാഴ്ച ആകുന്നത്‌ കണ്ണടച്ച് തുറക്കുന്ന വേഗത്തിലാണ് .എന്റെ വെള്ളിയാഴ്ച  ഞാനും ഫോണും ഫേസ്ബുക്കും ഒക്കെയായി പങ്കിടൽ ആണ് പതിവ് ..എന്റെ മുഖം കണ്ടിരുന്നു ഭിത്തികൾക്ക്‌ ദേഷ്യം തോന്നണ്ട എന്ന് കരുതി വൈകുന്നേരം ആകുമ്പോൾ ഞാൻ പതിയെ പുറത്തേക്കിറങ്ങും . 6 മണിക്ക് ശേഷം...ഈ സമയത്ത്  അപ്പോഴും സൂര്യൻ നമ്മുടെ നാട്ടിലെ 3 മണിയുടെ പവറിൽ നില്ക്കും . നടന്നു പോകാവുന്ന ദൂരത്തിലുള്ള ലുലു ആണ് എന്റെ ലക്‌ഷ്യം .അതിൽ കൂടി എനിക്ക് കുറച്ചു കാറ്റ് കൊള്ളാം .ആകാശം കാണാം ഒപ്പം കുറെ മനുഷ്യരെയും കാണാം.അങ്ങനെ ഇന്നും ഞാൻ പതിവുപോലെ വൈകിട്ട് ഇറങ്ങി .നല്ല ചൂട് .എന്നാലും നടന്നു .വാഹനങ്ങൾ ഒരു പാടില്ല .എന്നാലും കുറവില്ല  .ഒരു കാർ ഒതുക്കുന്നപോലെ തോന്നി .നോക്കിയില്ല .പിന്നെയും നടന്നു.അപ്പോൾ അതിന്റെ ഗ്ലാസ്സ് താഴ്ത്തി ആരോ എന്തോ ചോദിക്കുന്നപോലെ തോന്നി .നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു കുഞ്ഞുണ്ണി ചെക്കനും അവന്റെ അമ്മയും മാത്രം  .ഒരു അറബി കുടുബം ..ഞാൻ നോകിയതും അവൻ ചിരിച്ചു ഒപ്പം സലാം പറഞ്ഞു .ഒന്ന് പകച്ച ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു .അവൻ പെട്ടെന്ന് എന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി . അവന്റെ കയ്യിൽ ഒരു ജൂസുംമൂന്നാല് ഈന്തപഴം ഉള്ള ചെറിയ കവറും .എന്റെ മനസ്സിൽ പെട്ടെന്ന് വാങ്ങണോ വേണ്ടേ .എന്താ ഇതു .ഇങ്ങനെ പതിവുണ്ടോ എന്ന്നൊക്കെ ചിന്ത വന്നു    .അവന്റെ കണ്ണിൽ ആ ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ താമസത്തിൽ സങ്കടം വരാൻ പോകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു .ഒപ്പം അവന്റെ അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ  ഒരു requestum .ഞാൻ കൈനീട്ടി വാങ്ങി .അവൻ ആർത്ത്  തുള്ളി അവന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു .അവർ വീണ്ടും സലാം പറഞ്ഞു .ഗ്ലാസ്സിട്ടു കാറ്‌ പോയി .പെട്ടെന്നാണ് ഓര്മ്മ വന്നത് നോമ്പ് തുറന്നിട്ടില്ല കയ്യിൽ ഇതൊക്കെ ആയി ഞാൻ റോഡിലാണ് .പെട്ടെന്നു  ബാഗിൽ വച്ചു .തിരിച്ചു റൂമിൽ  എത്തിയിട്ടും ആ കുഞ്ഞുണ്ണിയുടെ സന്തോഷം മനസ്സിൽ നില്ക്കുന്നു .ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ഭിക്ഷക്കാരി ആയി തോന്നികാണും എന്ന് പറഞ്ഞു കൂട്ടുകാരൻ ചിരിച്ചു .ശരിയാകാം .എന്നാലും അവൻ തന്ന ആ സാധനത്തെക്കാളും അവന്റെ ചിരി എന്നിൽ ഇത്തിരി സന്തോഷം തന്നു.ദുബായ് ജീവിതത്തിലെ എന്റെ രണ്ടാമത്തെ നോമ്പുകാലം ആണിത് .ഇതൊരു സാധാരണ സംഭവം ആകാം എന്നാലും എനിക്കിതിലൊരു സന്തോഷം. അത് പങ്കുവയ്ക്കുന്നു