അക്സയ്ക്ക്

കുഞ്ഞുമണ്‍ കൂനയ്കുള്ളിൽ ഒതുങ്ങി കിടക്കുന്ന
നിന്റെ സ്വപ്ങ്ങളോട്
ഞാൻ എങ്ങനെയാണു അക്സ മാപ്പ് പറയേണ്ടത്
കൌതുകവും കുസൃതിയും തല്ലികൊഴിച്ച
എന്റെ സമൂഹത്തോട്,
നീ താണ്ടിയ വേദനകളോട് ,
ഞാൻ എങ്ങനെയാണ് പൊരുത്ത പെടേണ്ടത്
കാമവൈകൃതങ്ങളിൽ ബലി നൽകപെട്ട 
നിന്റെ ചേതന,
തൊണ്ടക്കുഴിക്കുള്ളിലെവിടെയോ കുരുങ്ങി-
യമർന്ന നിന്റെ നിലവിളി
അമ്മയെ വിളിച്ചു കരഞ്ഞ നിന്നെ വാരി
പുണരാതെ പോയ അമ്മ
ചിന്തകളിലോരോന്നിലും നിന്റെ മണ്കൂന
എന്നെ അടിമുടി പൊള്ളിക്കുന്നു
മണ്ണിലലിയും മുൻപു നിന്നെ മറന്നവർ
താര പീഡനത്തിൽ കൊടിക്കൂറ കെട്ടുന്നു
തർക്കഘോഷങ്ങൾ നിരത്തുന്നു
ചർച്ചകളുടെ കൊഴുപ്പിൽ ഖജനാവ് നിറയ്ക്കുന്നു
നിനക്കോ ..
മുലപ്പാലിട്ടിച്ചവൾ പോലും മറന്നവൾ
ആരുണ്ടിവിടെ നിന്നെ ഓർക്കുവാൻ
നിനക്കായി കരയുവാൻ ...